%0 Journal Article %T تبیین سازوکارهای شاخص های پایداری در معماری کوچ (مطالعه موردی: کوچ نشینان بختیاری ایران) %J فصلنامۀ تخصصی معماری، مرمت و شهرسازی رف %I الهام اسفندیاری فرد %Z 2783-3089 %A ترکمنی, صائمه %A لفافچی, مینو %D 2022 %\ 01/21/2022 %V 1 %N 3 %P 41-62 %! تبیین سازوکارهای شاخص های پایداری در معماری کوچ (مطالعه موردی: کوچ نشینان بختیاری ایران) %K معماری کوچ %K توسعه پایدار %K معماری پایدار %K عشایر بختیاری %K معماری بومی %K مسکن بومی %K محیط زیست %K انرژی تجدید پذیر %R %X این مقاله شامل بررسی مفهوم توسعه پایدار در حوزه معماری و شواهدی از سازگاری انسان با محیط زیست و مولفه‌های فرهنگی و جغرافیایی سبک های بومی شده زندگی اقوام کوچ‌نشین است. تمرکز و کانون توجه به معماری جوامع کوچ‌نشین به عنوان نمونه‌ای کامل از شیوه سازگار زندگی با جغرافیای طبیعی محیط پیرامون است. توسعه جهان و ارتباطات از یک‌سو موجب یکسانی زندگی، بدون توجه به فرهنگ، جغرافیا، حوزه تمدن و سایر مولفه‌های موثر بر شکل‌گیری سبک های زندگی بومی شده و از سوی دیگر یک خطر جدی برای محیط زیست و منابع تجدید ناپذیر به‌شمار می‌رود. از این‌رو پرداختن به مؤلفه‌های پایداری و سبک‌های زندگی بومی در جهت دستیابی به معماری پایدار و متعاقباً توسعه پایدار امری ضروری است. لذا سوال اصلی که در این تحقیق مطرح شده این است که ابعاد پایداری در زندگی و مسکن کوچ نشینان کدامند؟ در این تحقیق سعی شده است با استفاده از روش کتابخانه‌ای و مطالعات میدانی، مسکن عشایر بختیاری و سبک زندگی کوچ‌نشینان را مورد بررسی قرار داده و در نهایت به معرفی شاخص‌های پایداری موجود در زندگی آن‌ها پرداخته شود. نتایج به‌دست آمده حاکی از آنست که شاخص‌های پایداری در زندگی کوچ‌نشینان شامل مؤلفه های زیست محیطی‌، اجتماعی و اقتصادی است و انطباق با طبیعت و نحوه ساخت و برپا نمودن سیاه چادر حاکی از آن است که عشایر در نهایت هم‌زیستی با طبیعت در مواجهه با اصول پایداری قدم برداشته‌اند. %U https://www.rafmagz.com/article_159368_64b01730cb2da596a593a6c43f3ad954.pdf